Jasper Buitenhuis, ADD coach en gespecialiseerd in uitstelgedrag, is ervaringsdeskundige en heeft een levens veranderende ervaring opgedaan in het buitenland. Wie is deze ADD coach en wat maakt hem bijzonder in zijn vak?
Jasper, hoi. Leuk dat we praten. Wie ben jij?
Jasper lacht. ‘Hallo. Dat is meteen met de deur in huis vallen, daar hou ik wel van. Ik ben Jasper Buitenhuis, ik heb ADD èn ik ben ADD coach. Daarbij is uitstelgedrag mijn specialiteit. Ik help mensen die het gevoel hebben dat er meer in zit dan eruit komt, die hun eigenwaarde niet kennen en de daarbij komende talenten eigenlijk ondermijnen.’
Wat bedoel je daar mee, met daarbij komende talenten?
‘Nou,’ begint de coach, ‘ADD en ADHD worden vaak als lastig bestempeld. Dat is het natuurlijk in sommige gevallen ook. Denk aan de problemen rondom structuur aanbrengen in je leven en keuzes maken. En plannen uitzetten – om die vervolgens weer uit te stellen. Ik geloof in de kracht van de mens. De ADD en ADHD maakt ook dat mensen vaak ontzettend creatief zijn en goed out of the box kunnen denken. Dat komt er vaak niet uit door die onzekerheid.’
Daar help jij dan bij, bij die onzekerheid?
‘Om mee te beginnen, ja.’
Put je uit eigen ervaringen?
‘Zeker. Ik ben tien jaar geleden gediagnosticeerd met ADD. Er vielen allerlei puzzelstukjes op zijn plaats. Wat een verlichting! Maar ja… Hoe nu verder? Ik besloot op wereldreis te gaan,’ vertelt Jasper.
Laat me raden, daar kwam je tot inkeer en kreeg je een ‘Halleluja!’-moment?
Jasper lacht. ‘Haha, nee zo intens is het niet. Maar het is wel de beste keuze uit mijn leven geweest. Ik was compleet op mijzelf aangewezen en maakte keuzes die ik wilde, in plaats van dat ik die maakte op basis van wat de maatschappij verwachtte. In Nederland had ik altijd het gevoel dat ik werd aangekeken of beoordeeld. In het buitenland voelde ik mij volledig vrij in alles. Man, dat was raar in het begin!’
Raar?
‘Ja! Ik kwam thuis regelmatig in situaties dat ik iets niet durfde en dan wees ik naar de omgeving die mij tegenhield. Echter was die omgeving tijdens de wereldreis niet meer aanwezig en kon ik niet anders dan naar mezelf kijken. Ik moest wat met mijn leven. Ik had bijvoorbeeld altijd studieproblemen. Maakte niets af. Ik was onzeker, had een negatief zelfbeeld, kon me amper concentreren en werkte onder mijn niveau. En ik ging geen nieuwe uitdagingen aan. Waarom? Dan kon ik niet falen.’
Is op zo een moment een wereldreis niet doodeng?
‘Zeker. Maar elke reis of confrontatie met jezelf is eng. Daarom is een goede coach ook belangrijk. Die kan je vangen als je valt. Die veilige haven wil ik zijn. Een begeleider en iemand waar je op terug kan vallen. De reis moet je zelf doormaken.’
Klinkt wat zweverig, de ‘reis’.
‘Dat snap ik, dat vond ik vroeger ook. Ik wil mensen laten ervaren dat het niet zo zweverig is dan dat het klinkt. Het is kennismaken met je eigen kracht en talenten. Ik wil dat iedere coachee zijn eigen traject doorloopt. We stoffen samen de talenten en dromen af – ieder mens heeft namelijk een of meerdere talenten. Door de jaren heen zijn wij vaak onze dromen vergeten. Met een duidelijke stip op de horizon gaan we kijken wat de eerste stap is die iemand moet zetten om daar te komen. Het vertrouwen moet terugkomen en ik geef praktische handvaten om bijvoorbeeld uitstelgedrag tegen te gaan.’
Is dat de missie, als het we het daar dan over hebben?
‘Mijn missie is om vanuit mijn eigen ervaring en kennis van genoten opleidingen mensen met AD(H)D te begeleiden naar de allerbeste versie van zichzelf. Vol vertrouwen. Dat ze functioneren op een manier die bij hun lichaam en geest past en met het geloof dat ze kunnen bereiken wat ze in hun hart ambiëren.’