Onlangs had ik een coachsessie met een cliënt van mij. Hij gaf aan voor een groots moment te staan bij zijn werkgever. Er was een belangrijke opdracht waar hij eindverantwoordelijke voor was. Hij merkte dat hij last had van uitstelgedrag. Alweer. Zoals zo vaak.
Nog voordat we überhaupt hadden onderzocht wat de reden van zijn uitstelgedrag was, merkte ik dat hij zichzelf constant zat te veroordelen. Hij moest dit gewoon kunnen, hij had al zoveel ervaring in dit vak, waarom deed hij het niet gewoon?
En het was toch een uitdagende nieuwe taak, iets waar hij normaal gesproken helemaal van aan ging? Waarom lukte het dan niet gewoon? Waarom was hij zo passief en zocht ze constant naar uitwegen? Waarom was hij zichzelf telkens weer aan het verdoven met social media?
Dit herken je vast. Je stelt een taak uit en omdat je het niet doet en vindt dat je het wel zou moeten (kunnen), ga jij jezelf veroordelen. Jezelf afstraffen en klein maken. Jezelf bekritiseren en zwart maken. Begrijpelijk, veel mensen doen dit. Maar o zo jammer, wat het is nergens voor nodig. Het werkt zelfs averechts.
Wat is de reden van zijn uitstelgedrag?
Ik vroeg hem of hij ooit de reden van het uitstelgedrag had onderzocht. Wat er aan ten grondslag zou kunnen liggen. Nee, dit had hij nog niet gedaan. Hij dacht zichzelf wel te kennen en wel te weten waar het aan lag. Hij moest het gewoon doen!
Dat je weet dat een auto kan rijden, maakt je nog geen monteur. Met andere woorden, dat jij jezelf een beetje kent, betekent niet dat je altijd direct weet waar je uitstelgedrag vandaan komt. Veroordeel jezelf dus niet zonder dat je het hele plaatje hebt onderzocht.
Na wat doorvragen vertelde hij dat hij enorm bang was om zijn baan kwijt te raken. Hij had al eerder kritiek gehad van de leiding en hij had het idee op de schopstoel te zitten. Als hij zijn baan zou kwijtraken, zou hij ook geen reden meer hebben gehad om in dit deel van het land te wonen. Hij woonde hier immers vanwege zijn relatie en daarom had hij deze baan uitgezocht.
Die relatie ging ook niet goed, dus als hij de baan kwijt zou raken, zou de relatie vast ook over gaan en zou hij terug moeten verhuizen naar waar ze vandaan kwam. En hoe lastig is het om tegenwoordig een nieuw huis te vinden? Dat zou vast niet lukken.
Hoe meer hij vertelt, hoe kleiner hij wordt. Ik zie hem in zichzelf kruipen, verkrampen. Ik hoor de paniek toenemen in zijn stem. Langzaamaan zie ik dat zijn wereld vergaat. En daar ligt exact het probleem. Dit gevoel zorgt voor het uitstelgedrag. Dit is het gevoel wat je niet wil voelen en waar je voor weg loopt.
Hoe terecht is jouw angst?
Maar hoe terecht is dit gevoel? Dit gevoel is alleen maar afkomstig van het horrorscenario wat je zelf creëert en waar je in bent gaan geloven. Want zeg nou eerlijk: Wie weet of dit allemaal gaat uitkomen? Niemand toch? Niemand kan in de toekomst kijken. Hoe graag je dat ook zou willen.
Het feit dat hij telkens dit verhaal afspeelt en er zelf in is gaan geloven, zorgt voor paniek. Deze paniek wil hij niet voelen en daarom gaat hij erbij weg. Hallo uitstelgedrag!
Ik breng hem naar de focus van het gewenste resultaat. Hierbij gaat hij aan de slag met zijn taak. Hij vraagt hulp daar waar hij hulp nodig heeft. Hij vertrouwt op zijn eigen kunnen en zoekt naar oplossingen. Uiteindelijk zorgt hij er hiermee voor dat hij de taak goed volbrengt en haar leidinggevenden blij met hem zijn.
Ik kijk naar hem. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij ziet er blij en ontspannen uit. Hij krijgt zelfs zin om met die opdracht aan de slag te gaan. Hier ligt het antwoord van het uitstelgedrag.
Welke uitkomst heb jij voor ogen?
De uitkomst die hij voor ogen heeft, zorgt ervoor dat zijn lichaam in een bepaalde stemming komt. Deze stemming zorgt ervoor of je gaat uitstellen of niet. Bij een prettig gevoel zijn mensen geneigd om actie te ondernemen, het onprettige gevoel zorgt ervoor dat je uitstelt.
Herken jij dit verhaal bij jezelf? Ben jij ook onwijs goed in het creëren van doemscenario’s? Zie jij ook snel een negatieve uitkomst? En wil jij leren hoe jij deze gedachtes kan omdraaien in jouw voordeel?
Dan is de 6 weekse cursus ‘Minder uitstellen, meer leven’ in april en mei echt iets voor jou. Voor meer informatie klik hier. De vroege beslisser betaald €347,- in plaats van €499,-.
Zie ik jou snel?
Wil je nou nog meer leren over uitstelgedrag, download dan hier de gratis Masterclass en het e-book met 52 tips!
