Onlangs kreeg ik de vraag van een coachee of hij een blog mocht schrijven voor mijn website. Ik vond dit een leuk idee en wilde hem graag deze kans geven. Hieronder zijn verhaal:
Mijn naam is Justin Meulenkamp, ik ben 25 jaar oud en ben een ervaren ADHD’er. Best gek om dat zo op te schrijven, maar het is de realiteit.
Het mooie ADHD
Ik ben op een leeftijd van 7 jaar gediagnosticeerd met het mooie ADHD. Je leest het goed; het mooie ADHD. ADHD heeft mij zowel goede als slechte dingen gebracht. Op een jonge leeftijd ging ik van instantie naar instantie en training na training en ga zo maar door.
Alle therapieën en trainingen in mijn jeugd hebben mij handvatten gegeven om voor zover mogelijk een stabiele en goede jeugd te hebben. Aan mijn thuissituatie heeft het nooit gelegen, mijn moeder heeft altijd voor mij gevochten waar mogelijk, dit om een bepaalde stempel te kunnen ontwijken. Hiervoor ben ik haar dan ook zeer dankbaar.
Ik schrijf nu deze blog omdat ik in mijn jongvolwassen leven tegen een aantal dingen aanloop die ik probeer om te buigen. En man, wat is het soms lastig. Alle handvatten die ik aangeleerd heb gekregen zijn eigenlijk in het ‘echte volwassen’ leven niet van toepassing. Ik ben nu geen jongen van 10 meer, maar een man van 25.
Kiezen voor mijzelf
Die realisatie heeft mij doen besluiten om iets heel engs te doen. Ik heb besloten om een keuze te maken, een keuze voor mijzelf, voor mijn ADHD.
Om deze keuze te kunnen maken heb ik de hulp ingeschakeld van mijn omgeving, mijn ouders, broers, werk, Jasper Buitenhuis en vooral: van mijzelf.
Ik heb mijzelf gedurende de afgelopen jaren enorm veel afgezet van mijn ADHD. Ik zat in de comfortzone en had niet de behoefte om daaruit te stappen. Dit kwam mede omdat ik in een patroon zat waarvan ik was overtuigd dat dit goed was voor mij. Dit bleek echter een van mijn slechtste keuzes te zijn geweest. Omdat ik in mijn comfortzone zat en niet koos voor iets anders, raakte ik veel kwijt. Vooral mijzelf.
Zo ben ik door slechte keuzes goede mensen verloren, heb ik kansen laten schieten en bleef ik mijzelf niet trouw; de vechter die ik vroeger was gaf op. Dit was ik van mijzelf niet gewend.
Er moest iets veranderen. Misschien is het geluk bij een ongeluk maar er gebeurde iets heel negatiefs vanuit een slechte keuze, dat ik besefte dat ik zo niet langer door kon en wilde gaan. Ik voelde een frisse wind en besloot de beste keuze te maken tot nu toe. Ik koos voor mijzelf en koos daarbij ook voor het goede. Ik koos voor mijn ADHD en de kracht die het met zich meebrengt.
Een stap buiten mijn comfortzone
Ik besloot hulp in te schakelen en kwam zo uit bij Jasper. Man, wat vond ik dat spannend. Tijdens mijn eerste call met Jasper stond ik te trillen op mijn benen. Ik stapte voor het eerst uit de comfortzone. Die zone waar ik mijzelf zo goed in voelde.
Deze stap gaf mij een goed gevoel en wekte een enorme interesse bij mij op. Hoe kon voor mij zo’n kleine keuze, zo’n grote impact hebben op mijn gevoel? Sindsdien zit ik in een coachtraject met Jasper en dat heeft mij veel goeds gebracht. Niet alleen voel ik mij begrepen en gehoord. Ik voel mijzelf goed.
Met kleine stapjes
Ik merk dat sinds ik de goede keuzes probeer te maken, slechte gewoontes en mensen langzaam verdwijnen. Dit gebeurd echt niet in een sneltreinvaart, maar ik merk de progressie. De progressie waar ik zo naar snakte. De stapjes vooruit. Zonder achteruit te willen kijken. Ik voel de vechter in mij sinds lange tijd weer opstaan. De vechter in mij maakt zich klaar om zich te focussen op het goede, op het positieve, op wat goed voor mij is.
Dit gaat echt niet altijd goed. Hierin was ik bang om fouten te maken, maar ik kom er steeds meer achter dat het goed is om eens een fout te maken. Het is een leerproces, dat gepaard gaat met vallen en opstaan. De val is soms harder dan ik zelf wil, maar de manier van opstaan geeft mij motivatie. Met de borst vooruit herpak ik mijzelf weer.
Ik train mijzelf door vooral kleine keuzes te maken. Denk hierbij aan een avondje niet stappen, maar thuis blijven. Zo kan ik de volgende ochtend uitgerust wakker worden en ben ik klaar voor de dag. Ik sport 2/3 keer intensief in de week voor de rust in mijn hoofd.
Ik heb zelf enorm veel last van FOMO (fear of missing out). Dit heeft er vaak voor gezorgd dat ik mijzelf in enorm veel bochten ging wringen om bij iets aanwezig te kunnen zijn wat uiteindelijk helemaal niet zo spannend bleek. Wat mijzelf hierbij helpt is het opschrijven/uitspreken van wat het mij gaat brengen en wat het mij gaat kosten.
Een enorme tweestrijd in mijzelf
Om hiervan even een voorbeeld te geven: Het is vrijdagavond 20:00. Ik ben uiteten met mijn familie en heb afgesproken de rest avond niets te doen. Mijn broers zijn gekomen en de gezelligheid is meer dan aanwezig.
Om 20:30 krijg ik een aapje van een vriend van mij: ‘yo Justin ben je rond 21:00 in de stad, drinken we een biertje en gaan we daarna door naar andere maten in de stad’. Dit appje zorgt ervoor dat ik enorm onrustig word. In mijn hoofd ga ik afwegen wat zo’n avond mij kan brengen, op welke plekken ik zou kunnen komen en wat voor mensen ik zou kunnen ontmoeten.
Ik kom in een enorme tweestrijd met mijzelf. In mijn hoofd gebeurd er van alles. Gedachtes komen voorbij: ‘ah, 1 biertje kan wel’ of ‘ik ben toch al dichtbij, ik ben al in de stad’. Dit zorgt ervoor dat ik mijzelf in een nare situatie breng.
Uiteindelijk verpeste ik het voor mijn familie
Ik begin te polsen wat mijn ouders ervan vinden als ik hierna nog een biertje ga doen met mijn vrienden. Ik zie de scheve gezichten al komen. Mijn broer zegt terecht; ‘je zou toch vanavond met ons zijn?’. Dit helpt mij niet in de keuze die ik op het punt sta te maken. In mijn hoofd spreek ik mijn broer tegen met; ‘jullie zijn mijn familie, wij kunnen altijd uiteten’.
Uiteindelijk ga ik toch. Ik heb niet alleen de sfeer voor mijn familie verpest, maar zit ik ook met een slecht gevoel bij mijn vrienden.
Zulke situaties maakten mij erg ongelukkig. Het creëerde een afstand tussen mijn familie en ik. Iets waar ik heel moe van raakte.
Zo ga ik om met FOMO
Om mijn FOMO te kunnen controleren heb ik een aantal manieren bedacht die mij helpen. Misschien heb je er wat aan:
- Plannen (ik gebruik hiervoor mijn agenda, zo kan ik geen dubbele afspraken maken),
- Uitspreken van plannen (tegen vrienden, familie, collega’s om zo dubbele afspraken te voorkomen)
- Opschrijven van wat het mij brengt en wat het mij zou kunnen kosten.
De rust in mijn hoofd is belangrijk om goede en heldere keuzes te kunnen maken. Een uitgerust brein voelt verfrissend en fit.
Ook is het belangrijk om dingen niet uit te stellen, hierbij helpt de 2-minuten regel mij enorm. Dit zorgt er vaak voor dat ik meer dingen doe dan ik eigenlijk ‘gepland’ had staan, in de 2 minuten die ik voor mijzelf had opgedragen.
Dit zijn allemaal kleine dingetjes die mij duwen naar mijn grote doel, gelukkig zijn met wie ik ben en met wat ik doe. Het liefst zou ik in mijn vingers willen knippen en het allemaal voor elkaar hebben. Zo werkt het alleen niet, gelukkig maar.
Ik zit in een proces. Ik ben mijzelf dankbaar voor de ervaringen die het mij tot nu heeft gebracht en wat het mij nog gaat brengen. Het is voor onze AD(H)D’ers vaak lastig om te kijken naar het lange termijn, maar geloof mij als ervaren ADHD’er dat het het meer dan waard is.
Nieuwe keuzes, nieuwe mensen
Het is spannend, het is eng en af en toe eenzaam. Deze eenzaamheid komt voort uit de gedachte van het alleen zijn. Ik begin mijzelf smoesjes te vertellen. Ik wil niet alleen zijn of ik kan niet alleen zijn. Alleen zijn is ook maar hoe ik het wil bekijken.
Met de nieuwe weg die ik ben ingeslagen komen er ook nieuwe mensen. Misschien worden die mensen wel vrienden. De eenzaamheid verdwijnt met de tijd. Ik moet mijzelf blijven focussen op mijn proces en het lange termijn dat ik daarvoor uitgezet heb.
Ik hoop dat mensen zich hierin kunnen herkennen. Ik heb geleerd van Jasper dat je niet alleen bent, waar de ene deur zich sluit opent zich een ander weer.
Zoals ik altijd zeg; ik ben een voor allen, allen voor een.
Wil je n.a.v. dit verhaal graag in contact komen met Justin, vul dan even het contactformulier in of stuur mij een bericht op instagram.
